[Previous entry: "de droomverklaringen blijven binnenstromen"] [Index] [Next entry: "Vrijdag duikclubdag!"]

18-05-2006: "Herman"

Van onze Jesca kreeg ik een stukje over Herman den Blijker (benkfenvan, maar oeh! wahn lillikerd!) geschreven door Jan Kuitenbrouwer. tlijkt wellun beetje op KRikspeak, maar Her is beeje rotjeknorrig en KRik sgwoon altijd ant lalle

Welkom terug bij het tweede uur van Een op Een van Twee tot Vier op Drie. We praten met Herman den Blijker, kok, restaurateur, ondernemer, maar bij het grote publiek vooral bekend van het televisieprogramma Herrie in de Keuken, en, sinds kort Herman Zoekt Chef. Dus naast kok en restaurateur en ondernemer ben je nu dus eigenlijk ook televisiepresentator, he?

– Stuuk longzomon bijgkome. As ondeneme kom vnolles tege, komp vnolles op je pod, en of je zeg ja, of je zeg nee. Simpel is het.

– Juist, en toen ze dus met dat idee bij jou kwamen voor dat televisieprogramma, toen dacht jij: da’s leuk, dat ga ik doen.

– Izzeg tege die goste: denke jullie dok dakkan? Joh, zegge ze, doddinke wij. Izzeg: stog een vok, tillevisie? Zamma glul, zegge ze, kwestie von doen. Nou, tek dus gdaan.

– En eh, bijvoorbeeld ook dat inspreken van die voiceovers, daar heb je geen training voor gehad of zo?

– Neej. Zammaal gwoon, hop, effe zitte, effe keike, en gaan, mettie bnaan. Mja, zo benkut gwend. Teen in diepe. Nie lulle ma poetse.

– Juist. Dat is het motto van Herman Blijker? Poetsen, met die banaan, in het diepe?

– Zoujt kunne noeme. Zalteid zo gwees. Jongsafaan. Caftaria, piepes jasse, gakballe draaie, uurtje slape, en hop wir vedde. Buffele buffele. Zo lirjt tvak. Kej beetje ga zitte foefelemuize in sgolbanke, hej nix an. Paktijk, das je lirsgol.

– Eh, iets anders! Een vraag van een luisteraar: zijn er dingen die jij helemaal niet lust?

– Nie dak weet. Vin eik als lekke.

– Alles?

– As ma ves is. Moe wel ves zijn. Vesse vis, vesse groente. Als zo vés moluk. Stalve werk. Egwaar.

– Ik moet zeggen dat ik soms wel een heel klein beetje moeite heb om jouw commentaar te verstaan, op televisie.

– Egwaar?

– Ja, je hebt een, ja, een nogal eígen manier van spreken, zal ik maar zeggen, waarvan ik soms denk: wat zégt hij nou precies?

– Schien me sgaar.

– Sorry?

– Me sgaar. Schien sdattet.

– Hoe bedoel je?

– Schien moekem uime mond ale, bei ’t inspreke. Zakkes pobere.

– Ja, misschien is dat het.

– Beddol op sgare. Goei sgaar, veeësopeetje debei - stóp!

– Stop?

– Hema top.

– Cognac van de Hema?

– Hema? Kzeg: goei sgaar, mooi kjak, zema top.

– Eh*.juist. Geen idéé wat het betekent, maar het lijkt me een mooie afsluiting voor dit gesprek. Dit was dan weer Een op Een van Twee tot Vier op Drie, tot de volgende week!

– Moenkeer langskome.

– Sorry?

– Nuwe zaak. Wod haskemooi. Bgin juni gaan wope.

– Dat doen we zeker! En veel succes nog met je programma.

– Hottelijk donk.