Dit zou hem moeten worden eigenlijk.....

[Previous entry: "Eindelijk......."] [Index] [Next entry: "vakantie na-weeën..............."]

13-08-2003: "Dit zou hem moeten worden eigenlijk....."

Huw Robson met een prototype van de fotobril
Om je heen kijken en zonder je zorgen te maken over compositie of belichting zoveel foto’s maken als je wilt. Zoveel achter elkaar dat je er zelfs een filmpje van kunt maken als je ze snel na elkaar vertoont.
Met een klein lensje boven de neus kunnen voortdurend foto's worden gemaakt.

Dat belooft de digitale fotobril waar HP in alle openheid aan werkt. De prototypes werden bij de grote productpresentatie in New York zelfs al getoond. Maar het zal nog zeker twee jaar duren voordat zo’n fotobril in de winkel ligt.
Huw Robson, ontwikkelaar bij de afdeling digitale media van HP, vertelt over het gebruiksgemak van de fotobril. “Bij een kinderpartijtje bijvoorbeeld heeft de moeder het hartstikke druk om de boel een beetje draaiend te houden. Die heeft geen tijd om nog eens foto’s te staan nemen. Bovendien als de kinderen de camera zien, gedragen zij zich anders. Als je de fotobril op hebt, worden de foto’s automatisch genomen en sta je zelf middenin de actie.”
“Of neem mensen die bij het zien van de camera verstijven, die je nooit lachend op een foto zult zien. Die fotografeer je nu ongemerkt. En op vakantie als je iets moois gaat bezichtigen. Dan kun je zelf genieten van de kunstschatten of van het uitzicht, terwijl de camera voor je werkt.”
Bij het prototype zit het lensje van de camera heel vernuftig verstopt in de brug van de bril, dus vlak boven de neus. Daardoor worden de foto’s ook op ooghoogte genomen, zoals bij een normale camera. De bedoeling is dat de camera elke 5 seconden een foto maakt. Maar die tijdsinterval is ook in te stellen.
Problemen voor opslagruimte ziet Robson niet. “Waar praten we over? Over een paar jaar stelt een gigabyte of meer helemaal niks meer voor. En je kunt bijvoorbeeld ook kiezen om alleen de laatste 30 of 50 foto’s te bewaren. Oudere worden dan automatisch gewist.”
Wat het ontwikkelteam nog wel moet oplossen is de manier hoe de lens met de camera is verbonden. Draadloos via een bluetoothsysteem lijkt vooralsnog de beste keus te zijn. Dat betekent dat zo’n fotobrildrager wel een ontvanger in z’n zak moet hebben.
Bij het uitlezen van de camera door de computer bepaalt de software uiteindelijk wat de beste opnamen van hetzelfde doel zijn. De compositie en de uitsnede wordt automatisch bepaald. Vaak zal een aantal mogelijkheden getoond worden waaruit de gebruiker kan kiezen. En heeft hij zijn hoofd rustig heen en weer bewogen, dan maakt de software van die reeks opnamen automatische en panaromafoto.