[Previous entry: "dubbele..."] [Index] [Next entry: "Beuuuuuhhhhhhhhh."]
10-12-2005: "In ons winkelcentrum..."
 waar ze van die heerlijke MADArijnen verkopen, die binnen dan mandarijnen heten, maar wel een cent duurder zijn per kist dan buiten.... beleef je nog wel eens wat.. Zo was er dan bij de bakker een mevrouw in een booster...
je weet wel, zo'n electrisch scooter-achtig ding. De mevrouw was een beetje down, nou ja, ze had dat syndroom een beetje, en ze kon alleen lopen als ze kon leunen op iets, dus vandaar die booster. Maar booster was stuk, dus ze moest bellen naar een of andere dienst die haar dan helpt. Maar ze had geen mobiel, dus ze moest de telefoon van de bakker lenen. die was draadloos, dus dat vond ze eng... Pfffffffff de servicemonteur die ze aan de lijn kreeg, zat nog in Rotterdam (das tog zeker 1 1/2 uur rije..) en nu moest ze dus wachten in het winkelcentrum, tot die man kwam, of tot ie een collega had gevonden die dichterbij was.... PFFFFFFFFF. en dan denk je dat je zelf probleme hebt zeg... zij kan niet lopen en der booster (met volle accu) geeft het op... sta/zit je mooi met de gebakke pere.. kejje nie eens naar huis.. en daarbij kon ze ook niet goed communiceren vanwege haar syndroom, was ze een beetje paniekerig en daardoor praatte (schreeuwde) ze nogal hard. Toen ik wegging, zat ze op een bankie en kreeg ze een koppie thee van de bakker.. Had ik meebie iets moete doene?
Reacties: 1 reactie
In Nederland kun je zo'n snelle tante nog veilig helpen. In Ecuador werd ons dat sterk afgeraden. Blijkbaar worden ouwe vrouwtjes daar gebruikt om toeristjes los te weken van hun bagage ...
Geplaatst door Danny @ 16-12-2005 22:57
Reageer als je wilt
|